Από βρώμικες συσκευασίες που καταβροχθίζουν μικρές κοινότητες της Νοτιοανατολικής Ασίας μέχρι απόβλητα που συσσωρεύονται σε φυτά από τις ΗΠΑ μέχρι την Αυστραλία,

Η απαγόρευση της Κίνας να δέχεται το χρησιμοποιημένο πλαστικό στον κόσμο έχει προκαλέσει αναταραχή στις προσπάθειες ανακύκλωσης.

Πηγή: AFP

● Όταν οι επιχειρήσεις ανακύκλωσης στράφηκαν στη Μαλαισία, μια μαύρη οικονομία συνοδευόταν από αυτές

● Ορισμένες χώρες αντιμετωπίζουν την απαγόρευση της Κίνας ως ευκαιρία και προσαρμόστηκαν γρήγορα

 Από τις βρώμικες συσκευασίες που καταβροχθίζουν μικρές κοινότητες της Νοτιοανατολικής Ασίας μέχρι τα απόβλητα που συσσωρεύονται σε εργοστάσια από τις ΗΠΑ μέχρι την Αυστραλία, η απαγόρευση της Κίνας να αποδέχεται το χρησιμοποιημένο πλαστικό στον κόσμο έχει προκαλέσει αναταραχή στις προσπάθειες ανακύκλωσης.

Για πολλά χρόνια, η Κίνα έπαιρνε το μεγαλύτερο μέρος του σκραπ πλαστικού από όλο τον κόσμο, μεταποιώντας μεγάλο μέρος του σε υλικό υψηλότερης ποιότητας που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τους κατασκευαστές.

Όμως, στις αρχές του 2018, έκλεισε τις πόρτες του σε όλα σχεδόν τα ξένα πλαστικά απόβλητα, καθώς και σε πολλά άλλα ανακυκλώσιμα, σε μια προσπάθεια να προστατεύσει το περιβάλλον και την ποιότητα του αέρα, αφήνοντας τις ανεπτυγμένες χώρες να αγωνίζονται να βρουν μέρη για να στείλουν τα απόβλητά τους.

«Ήταν σαν σεισμός», είπε ο Arnaud Brunet, γενικός διευθυντής του βιομηχανικού ομίλου The Bureau of International Recycling, με έδρα τις Βρυξέλλες.

«Η Κίνα ήταν η μεγαλύτερη αγορά για ανακυκλώσιμα. Προκάλεσε ένα μεγάλο σοκ στην παγκόσμια αγορά».

Αντίθετα, το πλαστικό ανακατευθύνθηκε σε τεράστιες ποσότητες στη Νοτιοανατολική Ασία, όπου οι Κινέζοι ανακυκλωτές έχουν μετατοπιστεί.

Με μια μεγάλη κινεζόφωνη μειονότητα, η Μαλαισία ήταν η κορυφαία επιλογή για τους Κινέζους ανακυκλωτές που επιθυμούσαν να μετεγκατασταθούν και τα επίσημα στοιχεία έδειξαν ότι οι εισαγωγές πλαστικών τριπλασιάστηκαν από τα επίπεδα του 2016 στους 870.000 τόνους πέρυσι.

Στη μικρή πόλη Τζενζαρόμ, κοντά στην Κουάλα Λουμπούρ, εμφανίστηκαν σε μεγάλους αριθμούς εργοστάσια επεξεργασίας πλαστικών, που αντλούσαν επιβλαβείς αναθυμιάσεις όλο το εικοσιτετράωρο.

Τεράστιοι σωροί πλαστικών απορριμμάτων, που πετάχτηκαν στο ύπαιθρο, συσσωρεύτηκαν καθώς οι ανακυκλωτές πάλευαν να αντιμετωπίσουν την εισροή συσκευασιών από καθημερινά αγαθά, όπως τρόφιμα και απορρυπαντικά πλυντηρίου, από τόσο μακριά όσο η Γερμανία, οι ΗΠΑ και η Βραζιλία.

Οι κάτοικοι παρατήρησαν σύντομα την έντονη δυσοσμία πάνω από την πόλη - το είδος της μυρωδιάς που είναι συνηθισμένο στην επεξεργασία πλαστικών, αλλά οι περιβαλλοντικοί ακτιβιστές πίστεψαν ότι μερικοί από τους καπνούς προέρχονταν επίσης από την αποτέφρωση πλαστικών απορριμμάτων που ήταν πολύ χαμηλής ποιότητας για ανακύκλωση.

«Οι άνθρωποι δέχθηκαν επίθεση από τοξικές αναθυμιάσεις, ξυπνώντας τους τη νύχτα. Πολλοί έβηχαν πολύ», είπε ο κάτοικος Pua Lay Peng.

«Δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν μπορούσα να ξεκουραστώ, ένιωθα πάντα κουρασμένος», πρόσθεσε η 47χρονη.

Εκπρόσωποι μιας οικολογικής ΜΚΟ επιθεωρούν ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο πλαστικών απορριμμάτων στο Jenjarom, έξω από την Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία. Φωτογραφία: AFP

Η Pua και άλλα μέλη της κοινότητας άρχισαν να ερευνούν και, μέχρι τα μέσα του 2018, είχαν εντοπίσει περίπου 40 μονάδες επεξεργασίας, πολλές από τις οποίες φαινόταν να λειτουργούν χωρίς κατάλληλες άδειες.

Οι αρχικές καταγγελίες στις αρχές δεν πήγαν πουθενά, αλλά συνέχισαν την πίεση και τελικά η κυβέρνηση ανέλαβε δράση. Οι αρχές άρχισαν να κλείνουν παράνομα εργοστάσια στο Τζενζαρόμ και ανακοίνωσαν προσωρινό πάγωμα των αδειών εισαγωγής πλαστικών σε εθνικό επίπεδο.

Τριάντα τρία εργοστάσια έκλεισαν, αν και οι ακτιβιστές πίστευαν ότι πολλά είχαν μετακομίσει αθόρυβα αλλού στη χώρα. Οι κάτοικοι είπαν ότι η ποιότητα του αέρα είχε βελτιωθεί, αλλά παρέμειναν κάποιες πλαστικές χωματερές.

Στην Αυστραλία, την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, πολλοί από αυτούς που συλλέγουν πλαστικά και άλλα ανακυκλώσιμα υλικά έμειναν να προσπαθούν να βρουν νέα μέρη για να τα στείλουν.

Αντιμετώπισαν υψηλότερο κόστος για την επεξεργασία του από ανακυκλωτές στο σπίτι και σε ορισμένες περιπτώσεις κατέφυγαν στην αποστολή του σε χώρους υγειονομικής ταφής καθώς το σκραπ συσσωρεύτηκε τόσο γρήγορα.

«Δώδεκα μήνες μετά, εξακολουθούμε να αισθανόμαστε τα αποτελέσματα, αλλά δεν έχουμε προχωρήσει ακόμα στις λύσεις», δήλωσε ο Garth Lamb, πρόεδρος του βιομηχανικού οργανισμού Waste Management and Resource Recovery Association of Australia.

Κάποιοι προσαρμόστηκαν πιο γρήγορα στο νέο περιβάλλον, όπως ορισμένα κέντρα που διοικούνται από τις τοπικές αρχές που συλλέγουν ανακυκλώσιμα στην Αδελαΐδα της Νότιας Αυστραλίας.

Τα κέντρα συνήθιζαν να στέλνουν σχεδόν τα πάντα –από πλαστικό μέχρι χαρτί και γυαλί– στην Κίνα, αλλά τώρα το 80% επεξεργάζεται από τοπικές εταιρείες, με τα περισσότερα από τα υπόλοιπα να αποστέλλονται στην Ινδία.

Τα σκουπίδια κοσκινίζονται και διαλέγονται στον χώρο ανακύκλωσης της Αρχής Διαχείρισης Απορριμμάτων της Βόρειας Αδελαΐδας στο Εδιμβούργο, ένα βόρειο προάστιο της πόλης της Αδελαΐδας. Φωτογραφία: AFP

Τα σκουπίδια κοσκινίζονται και διαλέγονται στον χώρο ανακύκλωσης της Αρχής Διαχείρισης Απορριμμάτων της Βόρειας Αδελαΐδας στο Εδιμβούργο, ένα βόρειο προάστιο της πόλης της Αδελαΐδας. Φωτογραφία: AFP

Μερίδιο:

«Κινηθήκαμε γρήγορα και κοιτάξαμε τις εγχώριες αγορές», δήλωσε ο Adam Faulkner, διευθύνων σύμβουλος της Αρχής Διαχείρισης Αποβλήτων της Βόρειας Αδελαΐδας.

«Διαπιστώσαμε ότι υποστηρίζοντας τοπικούς κατασκευαστές, μπορέσαμε να επιστρέψουμε στις τιμές πριν από την απαγόρευση της Κίνας».

Στην ηπειρωτική Κίνα, οι εισαγωγές πλαστικών απορριμμάτων μειώθηκαν από 600.000 τόνους το μήνα το 2016 σε περίπου 30.000 το μήνα το 2018, σύμφωνα με στοιχεία που αναφέρονται σε πρόσφατη έκθεση της Greenpeace και της περιβαλλοντικής ΜΚΟ Global Alliance for Incinerator Alternatives.

Κάποτε τα πολυσύχναστα κέντρα ανακύκλωσης εγκαταλείφθηκαν καθώς οι εταιρείες μετατοπίστηκαν στη Νοτιοανατολική Ασία.

Σε μια επίσκεψη στη νότια πόλη Xingtan πέρυσι, ο Chen Liwen, ιδρυτής της περιβαλλοντικής ΜΚΟ China Zero Waste Alliance, διαπίστωσε ότι η βιομηχανία ανακύκλωσης είχε εξαφανιστεί.

«Οι πλαστικοί ανακυκλωτές είχαν φύγει – υπήρχαν πινακίδες «ενοικίαση» επικολλημένες στις πόρτες των εργοστασίων και ακόμη και πινακίδες πρόσληψης που ζητούσαν έμπειρους ανακυκλωτές να μετακομίσουν στο Βιετνάμ», είπε.

Τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας που επλήγησαν νωρίς από την απαγόρευση της Κίνας –καθώς και η Μαλαισία, η Ταϊλάνδη και το Βιετνάμ επλήγησαν σκληρά– έχουν λάβει μέτρα για να περιορίσουν τις εισαγωγές πλαστικών, αλλά τα απόβλητα απλώς ανακατευθύνθηκαν σε άλλες χώρες χωρίς περιορισμούς, όπως η Ινδονησία και η Τουρκία. ανέφερε η έκθεση της Greenpeace.

Καθώς υπολογίζεται ότι μόνο το εννέα τοις εκατό των πλαστικών που έχουν παραχθεί ποτέ είναι ανακυκλωμένο, οι ακτιβιστές είπαν ότι η μόνη μακροπρόθεσμη λύση στην κρίση των πλαστικών απορριμμάτων ήταν οι εταιρείες να παράγουν λιγότερα και οι καταναλωτές να χρησιμοποιούν λιγότερα.

Η ακτιβίστρια της Greenpeace Kate Lin είπε: «Η μόνη λύση για τη ρύπανση από πλαστικό είναι η παραγωγή λιγότερου πλαστικού».